Ons avontuur in Tasmanie is al weer over als we dit keer met Jetstar naar Melbourne vliegen. Eerst nog even de tanken en dan de auto weer inleveren, dat was althans de planning. Maar helaas is er op zondagochtend echt helemaal niets open in Hobart en op de weg naar het vliegveld, dus tanken zat er helaas niet in maarja dan maar even regelen op het vliegveld bij de balie! Helaas ook daar niemand aanwezig dus de sleutel maar en de "brievenbus" gedaan en we zien wel weer. Het vliegtuig had in ieder geval wel goeie leren stoelen, maar wat minder beenruimte dan bij Virgin Blue. Een goed uurtje later landen we al in Melbourne en maar weer met een taxi naar ons hostel. We hadden alleen een wat a-sociale chauffeur, hij heeft de hele route geen woord gezegd, er kon zelfs geen hallo en gedag af, aangezien Trevor hele gesprekken voerde met alle andere taxichauffeurs was dit een rustige rit. Het enige wat hij kon zeggen was het bedrag aan het einde van de rit. Ons hostel was weer echt een hostel. Op internet hadden ze bij de double-rooms een TV en koelkastje beloofd, er stond op onze kamer echter alleen een hele oude kleine TV (zo eentje die zowat in je binnenzak past) met sneeuwbeeld en voor de rest hetzelfde recept, een kamer van nog geen 3 bij 3 met een bed. En dan was hij ook nog 11 dollar duurder dan op internet. Na onze bagage op de kamer gezet te hebben zijn we naar de Queen Victoria Market. Niet te geloven, wat zijn die groot. Als eerste dachten we even Rij A te doen en dan weer via B terug, maar aan het einde van A aangekomen zijn we eerst maar even gaan lunchen want over 1 rij doe je al bijna een half uur! Toen het centrum in om maar eens even weer wat op internet te zetten, en zoals jullie gezien hebben lukte dat zowaar bij de eerste de beste. Aangezien dat niet in vijf minuten gepiept is zijn we een uurtje later weer naar het hostel gegaan om ons even op te frissen op deze weer lekkere warme dag van boven de 30 graden. Wederom hadden we al snel besloten dat we hier maar twee nachten zouden blijven en we waren in het centrum vergeten om op het internet even te zoeken waar we dan heen zouden gaan. Op naar het internetcafé bij ons op de hoek en uiteindelijk wel wat leuks gevonden, maar we wilden toch eerst maar even kijken. Dat wilden we morgen doen omdat het in St. Kilda ligt en daar maken we dan meteen maar een dagje van. Teruggekomen op de kamer maar even de krant lezen om te kijken wat er allemaal weer speelt hier in Melbourne. Op de derde pagina kwam ik meteen iets tegen dat mij erg bekend voorkwam "waterskien op de Yarra tijdens Moomba". Ik kan mij van vroeger nog iets herinneren van het waterskien maar exact wat dat wist ik niet meer. Wij zijn er in ieder geval heengegaan en het Moomba festival bleek een redelijk grote kermis langs de rivier te zijn waar het met het mooie weer lekker toeven was. De Australische versie van Te Land, Ter Zee en in de Lucht hadden we helaas al gemist, maar het waterskien was ook erg grappig om te zien, het onderdeel van deze avond was schansspringen en dat gaat erg hard en ver kan ik je vertellen. Hierna was het tijd om een hapje te gaan eten en een van de eerste tentjes waar we langskwamen zag er leuk uit en lag tegenover Flinders Street Station zodat we ook nog een leuk uitzicht hadden, na daar lekker gegeten te hebben waren we beide redelijk moe en was het dan ook tijd om de tram weer eens op te zoeken en naar de kamer terug te gaan om lekker te gaan slapen.

Maandag de 14e

Nadat we om half negen wakker gebeld werden door Corrie (geeft niet hoor), die ons uitnodigde voor een etentje bij hun voor vanavond (en dat slaan we zeker niet af), zijn we naar St. Kilda vertrokken. Het eerste motel had helaas geen plaats meer, maar kon nog wel een appartementje met korting bij een van hun andere locaties aanbieden. Daar zijn we toen maar even heen gewandeld want we wilden toch wel even kijken. Een mooie kamer met als je even over de MacDonalds heen kijkt een mooi uitzicht over St. Kilda. En met dat extra beetje comfort en leefruimte waar we een beetje aan gewend zijn geraakt na al die mooie cabins was een en ander snel geregeld. Toen met een lekkere sandwich van de Subway in het gras zitten genieten van alweer een mooie en warme dag. Onder genot van goeie muziek van een live-bandje dat in het Luna-park speelde. De band zelf hebben we niet kunnen zien omdat het park (een klein pretparkje) uitverkocht was, maar het klonk goed in ieder geval. Vanmiddag hebben we de tram terug richting het centrum gepakt en zijn we uitgestapt bij de Southbank van de Yarra river. We hadden al van Trudy gehoord dat hier veel leuke restaurantjes zaten en dat klopt zeker. Het was bovendien Labour Day vandaag dus ook nog gezellig druk. Onderweg veel straatmuzikanten en artiesten en uiteindelijk doen al die straatartiesten misschien wel wat anders maar hun verhalen zijn allemaal hetzelfde. Met een heerlijk frisse Boost zijn we doorgelopen naar Moomba waar vandaag weer veel op het programma stond waaronder waterskien met een slalom en een wedstrijd om de meeste trucs in 20 seconden. Dit is al met al leuker om echt voor te gaan zitten en te kijken, en als je dan lekker in het zonnetje aan de rivier zit is het echt even lekker relaxen. Snel terug naar onze kamer om onze zooi even een beetje op te ruimen, morgen moeten we voor 09.30 uur al weer weg zijn. Op naar naar Eddie en Corrie met de tram. Dat is 1 keer overstappen en dan lekker blijven zitten tot het einde van de lijn, kan niet missen. Na lekker gezellig te hebben geouwehoerd over onze reis zijn we aan tafel gaan zitten voor een heerlijke stoofschotel met aardappels en een lekkere salade, toch wel erg lekker om dat weer eens te eten. Na het natafelen en het kijken naar de vertrekkende schepen, dat uitzicht verveelt toch echt niet, heeft Eddie ons weer terug gebracht naar het hostel. Dit gaat toch wel een stuk sneller (Bedankt!!) Nog even in de tuin gezeten om te kijken wat we morgen zouden gaan doen voordat we weer heerlijk ons scheve bed ingingen om te slapen.

De dag van de zoveelste verhuizing was weer eens aangebroken alleen was dit de vroegste die hebben gehad 09.30 uur wegwezen anders was je je sleutelgeld kwijt (de rest was om 10.00 uur of later) en dan denken jullie waarschijnlijk loop niet zo te zeuren over dat half uurtje, maar ik kan je vertellen dat een half uurtje 's ochtends erg veel uitmaakt!!!!! En dan gaan ze ook nog om half negen de badkamer schoonmaken, erg handig, Trevor had het al helemaal gehad. We hadden te horen gekregen dat we pas om 2.00 uur op onze nieuwe kamer konden, maar we hadden afgesproken dat we onze bagage alvast af konden geven. Om 09.40 uur waren we er al en gingen we ons inchecken. Tot onze verbazing was onze kamer al klaar en konden we er meteen in, erg prettig om je dan weer even te douchen onder een normale douche waar je je kan bewegen en dat alles blijft zitten in plaats van een douche waar je erg weinig ruimte hebt en de wasbak bijna van de muur afkomt! We hadden dus ook nog even tijd om rustig te zitten en alles voor de komende twee weken te regelen. Als eerste de auto. Oja, we hebben besloten om maar weer eens een auto te huren en een stukje van de omgeving te gaan verkennen. Ditmaal van donderdag tot en met zondag naar de Grampians, maar probeer maar eens een auto te krijgen terwijl er, zoals later bleek een Airshow aan de gang is in Melbourne Avalon. Na divers bedrijven te hebben geprobeerd waaronder bijvoorbeeld de grote jongens van Hertz en Budget kwam ik terecht bij een andere grote jongen: Avis. Je zou toch denken dat die gasten genoeg auto's hebben, maar dat viel effe tegen, geen auto's in het centrum, geen auto's bij de Airport, geen auto's bij South Yarra, gelukkig had ik een aardige gozer aan de lijn en die ging het nog een keer proberen bij de vestiging in Clayton/Mulgrave en zowaar hadden ze nog 1 auto ter beschikking, snel maar even vastgelegd en morgen, maar in de trein en een half uurtje lopen voordat ik er ben maar in ieder geval hebben we een auto!!! Op naar project twee voor vandaag. We hadden besloten om eens gek te doen en te proberen om als we zondag hier weer terugkomen te proberen om ergens acht nachten achter elkaar te blijven, zodat we tot aan vertrek niet meer hoeven te verhuizen (voor de beleving: inmiddels zijn we ruim zes weken weg en de langste aaneengesloten periode op een plek was in Sydney en dat waren vijf nachten). Maar ook dit project bleek lastiger dan we van te voren hadden ingeschat. Als eerste gingen we het proberen bij het hotel waar we gisteren begonnen, aangezien die iets goedkoper is dan degene waar we nu zitten en de locatie echt niet slechter, helaas konden we daar alleen tot en met vrijdag blijven en moesten we er dan uit. Dat was niet onze bedoeling, dus maar even proberen bij het hotel waar we nu zitten. Ik had gisteren al wat geïnformeerd en nog een leuke deal gemaakt met de kerel van dit hotel voor acht nachten, alleen hadden we niet gechecked of dit ook beschikbaar was, omdat ik alleen maar wilde weten wat het zou kosten. Dit bleek mogelijk, alleen zaterdag de 26e moesten we voor 1 nacht en ander hotel zoeken en dan konden we zondag weer terugkomen voor de laatste nacht, ook dit is naar onze mening erg omslachtig. Maar we kwamen wel achter de reden van alle boekingen bij hotels het is dan namelijk Easter (pasen) en dan is dat weekend vrijwel alles volgeboekt. Toch maar weer verder zoeken (wordt vervolgd). We wilden nog een keertje een fiets huren en aangezien de temperaturen vandaag wat lager liggen dan gisteren (vandaag ongeveer 24 graden) leek het ons aangenaam om dat dan maar vandaag te doen. Ook dit was in eerste instantie niet zo'n succes, bij het verhuurbedrijf bij ons om de hoek bleken alle fietsen reeds verhuurd te zijn voor de dag, toen zakte ons toch wel een beetje de moed in de schoenen, het zat echt niet mee vandaag. Maar gelukkig maakte ze onze dag toch nog goed door van achteren terug te komen en te vertellen dat ze nog twee fietsen gevonden had, weliswaar zonder versnellingen en ze moest nog even een aantal dingen doen, maar dan hadden we in ieder geval fietsen. Ondanks dat ze geen versnellingen hadden waren het best wel lekkere fietsjes en zijn we dan ook vol goede moed op pad gegaan. Eerst langs het strand, toen naar Albert Park. We zitten hier om de hoek van Albert Park, waar vorige week de Formule 1 nog was en ik kon het uiteraard niet laten om het circuit even over te fietsen. Aangezien vrijwel alle hekken en tribunes er nog staan is dat een erg vreemde gewaarwording om daar te fietsen. En na een pitsstop in de pitsstraat zijn we doorgereden naar het centrum om maar weer even op internet te zoeken naar onderdak. Uiteindelijk een hotel gebeld (ook in St. Kilda) van dezelfde keten als degene waar we in Hobart ook zaten en die had gelukkig nog een double room over waar we voor acht nachten in kunnen, het gejuich ging nog net niet op in dat internetcafé maar we waren wel blij dat dat in ieder geval geregeld is. Via de Yarra river rustig aan teruggefietst en nog even heerlijk genoten van de rust voordat we ons in het lompe en drukke verkeer van South Yarra stortte (om een indruk te geven je fiets daar gewoon tussen het verkeer door op een vergelijkbare weg en een vergelijkbare drukte als op de stadsring tijdens de spits, alleen mogen ze hier 70 km per uur) erg leuk om te doen maar ook erg leuk om dan weer op een weg te komen met een fietsstrook (ook wel op de weg maar toch een beetje voor jezelf), helaas verdwijnen deze stroken net zo plotseling als dat ze verschijnen. Nadat we de fietsen ingeleverd hadden, even uitpuffen op de kamer voordat we gingen eten bij een restaurantje hier tegenover, keuze genoeg!!!!!! Nog even een stukje typen en lekker slapen.

Aangezien vrijwel alle auto’s verhuurd waren, zoals we reeds gemeld hebben, moesten we dus op tijd op om de reis naar Clayton/Mulgrave beginnen aangezien we daar om een uur of twaalf zouden zijn. In eerste instantie was het de bedoeling dat ik in mijn uppie, het was vanaf het station nog een kleine 45 minuten lopen, de auto om tien uur op zou halen. Maar de plannen waren gewijzigd en ik had even gebeld dat we wat later zouden komen en dan zouden we samen gaan en meteen doorrijden naar Phillip Island. Op papier waren dit uitstekende ideeën, ware het niet dat als je dan een taxi belt als je op het station staat en er drie kwartier later nog steeds geen taxi is dan begin je toch een beetje te balen. Na het nogmaals geprobeerd te hebben stond er binnen 5 minuten een taxi voor onze neus!?!?!?!?!? Wat bleek ze hadden mijn naam en het adres waar we stonden niet goed doorgegeven (Mr Napkins op nr 56 bij het postkantoor) de tweede keer dus wel goed doorgekregen (Mr. Nefkens op nr 156 bij het postkantoor) nu was die naam niet het probleem, maar wisten wij veel dat er op nr. 56 ook een groot postkantoor zat. Maar goed uiteindelijk de taxichauffeur uitgelegd waar we heen moesten en daarna nogmaals de weg gewezen (ja als je zelfs de taxichauffeur moet vertellen welke weg hij moet nemen dat gaat wel ver, maarja, we spreken beide beter engels dan 90% van de taxichauffeurs hier dus dat namen we maar voor lief). Aangekomen bij Avis en de papieren getekend te hebben gingen we in onze zoveelste huurauto onderweg naar Phillip Island. Dit eiland staat met name bekend om zijn Penquin Parade, maar er is ook nog meer te doen. Als eerste uiteraard even naar het Information Point om te kijken wat we de hele dag konden doen. Het eiland is gelukkig niet zo groot dus hadden we tijd zat om het eiland rond te rijden. Als eerste naar het circuit dat gebruikt wordt voor de motorraces van Australië, hier even rondgelopen en toen door naar de Noobbies, dat is aan het einde van het eiland waar de grootste kolonie zeehonden van Australie woont. Ergens op een eilandje zouden ze moeten liggen, maar het was te ver om met het blote oog te zien dus gelukkig waren er voldoende verrekijkers om even te kijken. Wij maar denken dat ze er niet zaten, maar door de verrekijker was het net een kippenhok, dat er zoveel op een eilandje passen hou je zowat niet voor mogelijk maar wel grappig om te zien. Vooral ook hoe de in het water zwemmen en springen was erg leuk. Rustig aan teruggereden naar het Koalaresort, waar ze een looppad door de boomtoppen hadden aangelegd zodat je redelijk op gelijke hoogte de koala's kon bekijken. Ook dat was leuk om te zien zeker toen we ontdekte dat er een moeder met jong zat, eerst zie je het niet maar als je dan ziet dat het beestje meer dan vier poten heeft ga je wat beter kijken en ontdekte we haar jong. Na een hapje eten was het tijd voor de Penquin Parade, eigenlijk de grootste toeristenattractie van het eiland. Op topdagen zitten hier meer dan 4000 mensen opeengepakt om bij zonsondergang de beestjes aan land te zien komen. Om een uur of 19.30 zaten we al in de wind op de tribune om te wachten op de happening. De dag voor ons waren de eerste penquins om 19.53 "geland" dus we dachten nog een minuut of 20 te moeten wachten, dat werden er ruim 45 maar de tijd werd opgevuld door een gratis show van een aantal zeehonden die het water voor onze neus uitgekozen hadden om eens even flink op vis te gaan jagen. Op het moment dat het steeds donkerder werd gingen er een aantal lichtmasten aan om het de toeschouwers beter te kunnen laten zien. Na de landing van de eerste paar penquins was het erg leuk om te zien dat ze elke keer terugschoten naar het water totdat ze een groot genoeg groepje hadden gevormd om het stukje strand richting duinen over te steken. Na een paar groepjes te hebben bekeken zijn we rustig aan teruggelopen over de boardwalk waar de penquins onderdoor en langs lopen richting hun slaapplaats in de duinen (eigenlijk een veel betere plek om de penquins goed te kunnen zien). Na een ritje van ruim twee uur waren we terug in St. Kilda.